Στον κόσμο της ανάπτυξης λογισμικού, οι οπτικές είναι μια κεντρική έννοια. Η διαχείριση των οπτικών στην Java σου επιτρέπει να ελέγχεις την πρόσβαση σε κλάσεις, μεθόδους και χαρακτηριστικά, έτσι ώστε να καθαρίζεις τον κώδικα και να αυξάνεις τη συντηρησιμότητα. Σε αυτόν τον οδηγό θα μάθεις γιατί θα πρέπει να χρησιμοποιείς στρατηγικά τις διάφορες οπτικές όπως το public, private και protected για να αναπτύξειςrobust και ασφαλείς εφαρμογές.
Σημαντικά ευρήματα
- Η προεπιλεγμένη οπτική στην Java είναι package-private, όταν δεν έχει οριστεί καμία τροποποιητής.
- Οι ιδιωτικοί μέλη είναι ορατοί μόνο εντός της δικής τους κλάσης.
- Οι δημόσιοι μέλη είναι προσβάσιμοι από παντού.
- Οι προστατευμένοι μέλη είναι ορατοί εντός της κλάσης τους, στην ίδια πακέτο και σε υποκλάσεις.
- Είναι προτιμότερο να διατηρείς πρώτα τα πάντα ιδιωτικά και να κάνεις δημόσια μόνο τα απαραίτητα.
Οδηγός βήμα-βήμα
1. Βασικές έννοιες της οπτικότητας στην Java
Στην ουσία, η οπτικότητα στην Java στοχεύει στο να παραμείνουν κρυφά όσο το δυνατόν περισσότερα. Τα χαρακτηριστικά και οι μέθοδοι δεν θα πρέπει να είναι προσβάσιμα από το εξωτερικό χωρίς λόγο. Επομένως, η καλύτερη πρακτική είναι να δηλώνεις τα στοιχεία πρώτα ως ιδιωτικά. Αυτή η φιλοσοφία βοηθά στη διατήρηση ενός καθαρού κώδικα και στην αποφυγή ανεπιθύμητων αλληλεπιδράσεων μεταξύ κλάσεων.
2. Η σημασία του private
Όταν δηλώνεις μια μέθοδο ή ένα χαρακτηριστικό ως ιδιωτικό, αυτό δεν είναι άμεσα προσβάσιμο από το εξωτερικό. Έτσι διασφαλίζεις ότι μόνο η ίδια η κλάση μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό. Αυτή η προσέγγιση ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο άλλων κλάσεων να εξαρτώνται από τις εσωτερικές λεπτομέρειες της κλάσης σου, γεγονός που αυξάνει τη συντηρησιμότητα. Όταν προκύψει η ανάγκη να καταστήσεις τη μέθοδο δημόσια, μπορείς πάντα να το κάνεις αργότερα.
3. Σκοπός του public
Η λέξη κλειδί public καθιστά μια μέθοδο ή ένα χαρακτηριστικό προσβάσιμο από παντού στον κώδικα. Πρέπει ωστόσο να είσαι προσεκτικός όταν δηλώνεις κάτι ως δημόσιο, καθώς αυτό σημαίνει ότι κάθε άλλη κλάση στο πρόγραμμά σου μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους. Πριν κάνεις μια μέθοδο ή χαρακτηριστικό δημόσιο, σκέψου προσεκτικά αν αυτό είναι απαραίτητο.
4. Πρόσβαση σε package-private μέλη
Όταν δεν έχει καθοριστεί τροποποιητής ορατότητας, η οπτικότητα προεπιλέγεται σε package-private. Σε αυτή την περίπτωση, οι μέθοδοι και τα χαρακτηριστικά είναι ορατά μόνο εντός της ίδιας πακέτου. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο, αλλά και εδώ είναι καλύτερο να ελέγχεις συνειδητά την πρόσβαση, χρησιμοποιώντας getter και setter, ακόμα και μέσα στην ίδια πακέτου.
5. Εισαγωγή του protected
Η λέξη κλειδί protected επιτρέπει την πρόσβαση στα μέλη από την ίδια κλάση, από κλάσεις της ίδιας πακέτου και από προερχόμενες κλάσεις. Έχει την επιπλέον ικανότητα να υποστηρίζει την ευελιξία της κληρονομικότητας. Ας δούμε πώς χρησιμοποιείται αυτή η τροποποιητής.
6. Κληρονομικότητα και κατασκευαστές
Όταν παραγγέλνεις μια νέα κλάση από μια υπάρχουσα κλάση, μπορεί να κληθεί ο κατασκευαστής της υπερκλάσης. Για να έχεις πρόσβαση στον κατασκευαστή της υπερκλάσης, χρησιμοποιείς τη λέξη κλειδί super. Με αυτό μπορείς να διασφαλίσεις ότι όλα όσα χρειάζεται η υπερκλάση για την αρχικοποίηση χειρίζονται σωστά.
7. Η αλληλεπίδραση μεταξύ της οπτικότητας και της κληρονομικότητας
Όπως είδαμε, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας την κληρονομικότητα κατά τη χρήση τροποποιητών οπτικότητας. Ένα δημόσιο στοιχείο είναι προσβάσιμο παντού, ενώ ένα προστατευμένο στοιχείο είναι επίσης προσβάσιμο στην κλάση που έχει παραχθεί. Σκέψου τις συνέπειες που έχει αυτό στη συντηρησιμότητα του κώδικά σου.
8. Δημόσιες κλάσεις και η σημασία τους
Στην Java, οι κλάσεις πρέπει να εμφανίζονται με δημόσια πρόσβαση εάν επιθυμείς να χρησιμοποιηθούν σε άλλες πακέτες. Αυτό είναι σημαντικό για τη δομή του προγράμματός σου, ειδικά αν εργάζεσαι με πολλαπλά πακέτα. Μια ιδιωτική κλάση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το εξωτερικό και δεν είναι προσβάσιμη, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι επιτυχές.
9. Εσωτερικές κλάσεις και η οπτικότητά τους
Οι εσωτερικές κλάσεις μπορούν να είναι ακόμη και ιδιωτικές, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να γίνουν αντιληπτές μόνο εντός της περιέχουσας κλάσης τους. Αυτό είναι ένα προχωρημένο θέμα, αλλά αξίζει να γνωρίζεις αυτό, καθώς σου επιτρέπει να βελτιστοποιήσεις περαιτέρω την πρόσβαση και τη δομή του κώδικά σου.
10. Περίληψη κανόνων οπτικότητας
Συμπερασματικά, είναι προτιμότερο να διατηρείς πρώτα τα πάντα ιδιωτικά και να απελευθερώνεις μόνο ό,τι είναι πραγματικά απαραίτητο. Η χρήση getter και setter είναι η καλύτερη στρατηγική για την πρόσβαση σε ιδιωτικά χαρακτηριστικά. Με τη σωστή εφαρμογή του public, private και protected καθώς και με έναν προσεκτικό σχεδιασμό των κλάσεων σου, μπορείς να γράψεις robust και συντηρήσιμο κώδικα Java.
Περίληψη – Ορατότητα στην Java: Ένας οδηγός για public, private και protected
Σε αυτόν τον οδηγό γνώρισες τους κανόνες για τον έλεγχο της οπτικότητας στην Java και είδες πόσο σημαντικοί είναι για τη συντηρησιμότητα και την ποιότητα του κώδικά σου.
Συχνές Ερωτήσεις
Πότε θα πρέπει να χρησιμοποιείς ιδιωτικά μέλη;Τα ιδιωτικά μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όταν θέλεις να περιορίσεις την πρόσβαση σε χαρακτηριστικά και μεθόδους εντός της δικής τους κλάσης.
Ποιο είναι το πλεονέκτημα των προστατευμένων μελών;Τα προστατευμένα μέλη επιτρέπουν την πρόσβαση εντός της κλάσης, στην ίδια πακέτο και σε όλες τις κλάσεις που προέρχονται, αυξάνοντας την ευελιξία.
Είναι τα package-private μέλη καλύτερα από τα public;Ναι, τα package-private μέλη είναι ασφαλέστερα, καθώς περιορίζουν την πρόσβαση στην πακέτο και έτσι κλείνουν καλύτερα τον κώδικα.
Τι συμβαίνει αν δεν καθοριστεί καμία ορατότητα;Όταν δεν έχει καθοριστεί τροποποιητής ορατότητας, η οπτικότητα προεπιλογής ορίζεται σε package-private.
Μπορεί μια κλάση στην Java να είναι ιδιωτική;Μια κλάση μπορεί να είναι ιδιωτική μόνο εντός μιας εσωτερικής κλάσης; μια εξωτερική κλάση δεν μπορεί να είναι ιδιωτική.
