Zarządzanie wersjami za pomocą Git, GitHub i innych.

Tworzenie repozytorium Git – instrukcja krok po kroku

Wszystkie filmy z tutorialu Zarządzanie wersjami za pomocą Git, GitHub i innych.

Kontrola wersji to niezbędne narzędzie dla każdego, kto rozwija oprogramowanie lub pracuje z kodem. Git jest jednym z najpopularniejszych systemów do kontrolowania wersji, który pozwala efektywnie zarządzać projektami i w każdej chwili wracać do różnych wersji. W tym samouczku pokażę ci, jak stworzyć repozytorium Git, aby bezpiecznie przechowywać swój projekt i mieć klarowną strukturę.

Najważniejsze spostrzeżenia

  • Git umożliwia łatwe zarządzanie i śledzenie zmian w wersjach.
  • Tworzenie repozytorium odbywa się za pomocą polecenia git init.
  • Status repozytorium możesz sprawdzić poleceniem git status.

Instrukcja krok po kroku

Zanim stworzysz repozytorium, musisz upewnić się, że masz zainstalowane potrzebne pakiety oprogramowania i znajdujesz się w katalogu, w którym chcesz utworzyć repozytorium.

Krok 1: Otwórz terminal i przejdź do właściwego katalogu

Najpierw otwórz terminal i przejdź do katalogu, który chcesz wykorzystać do swojego projektu. Jeśli nie jesteś pewien, dokąd chcesz iść, użyj polecenia ls, aby wyświetlić listę katalogów. Katalog wyjściowy może na przykład być "git przykład".

Utworzenie repozytorium Git – krok po kroku instrukcja

Zapoznaj się z terminalem: tutaj widzisz katalog, w którym pracujesz.

Krok 2: Utworzenie repozytorium

Aby stworzyć nowe repozytorium, użyj polecenia git init. To polecenie inicjalizuje puste repozytorium Git w bieżącym katalogu. Upewnij się, że podajesz katalog, w którym chcesz utworzyć repozytorium, np. "git przykład".

Po wykonaniu polecenia otrzymasz potwierdzenie, że puste repozytorium Git zostało pomyślnie utworzone. Zostanie utworzony ukryty plik.git, który przechowuje wszystkie potrzebne informacje o twoim projekcie.

Krok 3: Sprawdzenie statusu repozytorium

Następnym krokiem jest sprawdzenie statusu twojego repozytorium. Użyj polecenia git status. To polecenie informuje cię o aktualnym stanie twojego repozytorium, w szczególności o tym, czy istnieją pliki untracked (niesledzone).

Powinieneś zobaczyć, że twoje repozytorium ma gałąź Master i wyświetla informacje o niesledzonych plikach, co oznacza, że są pliki, które muszą być dodane do kontroli wersji.

Krok 4: Identyfikacja niesledzonych plików

Niesledzone pliki to te, które jeszcze nie zostały dodane do systemu kontroli wersji. Kiedy sprawdzasz status, zobaczysz listę tych plików w wyniku polecenia. Te pliki muszą być monitorowane, zanim można będzie zapisać jakiekolwiek zmiany.

W tym stanie jednak nie możesz jeszcze nic zatwierdzić, ponieważ nie ma żadnych zmian do zapisania.

Krok 5: Dodanie plików do repozytorium

Aby zapisać swoje zmiany, musisz dodać żądane pliki do repozytorium. Nie powinieneś robić tego jednak pochopnie. W następnym kroku samouczka dowiesz się, jak wybrać odpowiednie pliki i ewentualnie je zignorować, aby umożliwić czyste i efektywne zarządzanie.

Teraz stworzyłeś podstawy dla swojej kontroli wersji i możesz w kolejnym samouczku zagłębić się w temat, na przykład korzystanie z.gitignore lub dodawanie nowych plików.

Podsumowanie – Kontrola wersji z Gitem – Utworzenie repozytorium

W tym samouczku nauczyłeś się, jak stworzyć repozytorium Git, zaczynając od struktury katalogów po podstawowe polecenia Git, takie jak git init i git status. Te kroki to fundamenty do skutecznego zarządzania swoimi projektami oprogramowania i zapewnienia, że wszystkie zmiany są dokumentowane i łatwe do śledzenia.

Najczęściej zadawane pytania

Jak tworzę nowe repozytorium Git?Możesz stworzyć nowe repozytorium Git za pomocą polecenia git init.

Co robi polecenie git status?Polecenie git status wyświetla aktualny stan twojego repozytorium i wymienia niesledzone pliki.

Jak dodaję nowe pliki do mojego repozytorium Git?Możesz dodać nowe pliki do swojego repozytorium za pomocą polecenia git add.

Co to jest gałąź w Gicie?Gałąź to oddzielna linia rozwoju w twoim repozytorium, w której możesz dokonywać zmian bez wpływania na główny kod.